Na bijna 30 jaar werken als jongleur heb ik iets interessants geconstateerd. Ik heb minder plezier in heb het trainen van nieuwe jongleertrucs. Mijn bestaande trucs houd ik bij door het werk dat ik doe maar er komt niets nieuws meer bij.

Dat is nogal een ontdekking. Nadat ik 32 jaar geleden ben begonnen met jongleren als hobby haal ik nu minder plezier meer uit het oefenen van jongleren. Vroeger had ik veel plezier in het aanleren van die extra bal of die nieuwe truc. Ik deed deze ontdekking tijdens het Europees Jongleerfestival in Portugal waar ik deze zomer was. Het Europees Jongleerfestival oftewel het EJC is een festival waar deze keer bijna 3000 jongleurs van over de hele wereld samenkomen om te jongleren en workshops te volgen. Een heel inspirerende plek maar ik kwam er dus achter dat het trainen mij minder plezier opleverde dan voorheen.

De ambitie is er wel en de wetenschap dat ik blij word van een nieuwe truc aanleren is er ook maar het ontbreekt aan echt plezier. Zoals met alles, als je er uiteindelijk niets uit haalt, geen plezier aan beleeft, dan blijf je het ook niet doen. Ik weet dat jongleren goed is voor je brein, een soort hersengymnastiek en ik weet ook dat het goed is voor je lichaam, een soort vitaliteitstraining en ik weet ook dat ik veel aanleg heb voor jongleren en toch levert het mij de laatste tijd minder plezier  op.

Nadat ik mij dit heb gerealiseerd, heb ik besloten om dit plezier bewust op te gaan zoeken. 

Omdat ik mij dit alles realiseerde in Ovar op het Europees Jongleerfestival besloot ik daar om in ieder geval iets uitdagends en nieuws aan te schaffen om mijzelf uit te dagen. Een voor mij nieuwe techniek is het jongleren met poi. Dat is een grote bal en een kleine bal die zijn verbonden met een flexibele draad. Het draaien van 2 poi’s is mij wel bekend en kan ik zelfs een beetje maar het jongleren met 3 of meer poi’s is volledig nieuw voor mij en lijkt me een leuke uitdaging.

Aangezien ik gewend ben om goed te zijn in wat ik doe; jongleren met 7 ballen of 5 kegels valt binnen mijn comfortzone, was het een flinke stap terug om te starten met de poi. Het voelt alsof je een totale beginner bent. En dat ben ik ook in dit geval. Ik heb inmiddels enkele uren zelftraining gedaan en het lukt af en toe om 5 worpen te krijgen met 3 poi’s.

Het begin is gemaakt. Ik ben onderweg naar hopelijk weer veel plezier in het aanleren van nieuwe jongleertechnieken.